Losem biednych, głodnych, chorych, opuszczonych, a przede wszystkim nieznających Pana Jezusa dzieci przejął się kiedyś francuski biskup Karol de Forbin - Janson. Z listów, które otrzymywał od misjonarzy z Chin, dowiadywał się o dzieciach umierających na ulicach, bez jakiejkolwiek duchowej opieki. Nie mogąc pogodzić się z tym dramatem, poprosił o pomoc Paulinę Jaricot - Założycielkę Dzieła Rozkrzewiania Wiary.
 
Na wrześniowym spotkaniu w 1842 r. biskup Karol przedstawił Paulinie plan pomocy, której mogłyby udzielać katolickie dzieci - swoim rówieśnikom z krajów misyjnych. Paulina zaakceptowała pomysł biskupa i dołożyła wielu starań, aby został on zrealizowany. Pod hasłem "Zbawić dzieci przez dzieci" biskup tworzył dwunastoosobowe grupy, zadaniem, których była codzienna modlitwa w intencji dzieci z krajów misyjnych i cotygodniowa, czasem bardzo skromna, ofiara pieniężna. Od tamtej pory, pod hasłem "DZIECI - DZIECIOM MISJI", rozpoczęło się wielkie dzieło pomocy duchowej i materialnej dzieciom nieznającym jeszcze Pana Jezusa. Z biegiem lat coraz więcej małych katolików oddawało drobne oszczędności na potrzeby swoich braci i sióstr w krajach misyjnych, a co najważniejsze, modliło się za nich. Organizacja ta została nazwana Dziełem Świętego Dziecięctwa Pana Jezusa, później Dziecięctwa Misyjnego, a dziś jest to PAPIESKIE DZIEŁO MISYJNE DZIECI.
 
Założyciel poświęcił rozwojowi dzieła wszystkie swoje siły. Rozpowszechnił je w całej Francji i Belgii, starał się o jego założenie w innych krajach. Niestety w rok od powołania Dzieła - w lipcu 1844 r.- zmarł w Ayagalades, niedaleko Marsylii.
 
Po jego śmierci Dzieło szybko rozprzestrzeniało się po innych krajach. Dwadzieścia lat później było już znane nie tylko w Europie, ale także w Ameryce Północnej i Południowej. W 1858 r. dotarło do Polski - do Krakowa, gdzie rozwijało się pod opieką Księży Misjonarzy i stąd rozprzestrzeniało się na inne diecezje. II wojna światowa przerwała jego działalność i dopiero po Soborze Watykańskim II, ponownie zaistniało w Polsce, a w 1989 r. uzyskało osobowość prawną.
 
Dziś Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci istnieje w 110 krajach świata i od ponad 160 lat wspiera rówieśników z krajów misyjnych codzienną modlitwą, ofiarą i wyrzeczeniami. Rozwija się dynamicznie nie tylko w Europie, ale również w Ameryce Południowej oraz w Afryce i w Azji.
 

CEL I DZIAŁALNOŚĆ PDMD
 
Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci dąży do rozpalenia w sercach katolickich dzieci miłości do misji oraz poczucia solidarności, tak duchowej jak i materialnej, wobec rówieśników na całym świecie. Dzieło stara się zwrócić uwagę najmłodszych chrześcijan na potrzeby ich braci nieznających jeszcze Chrystusa, dlatego też wydaje czasopismo "Świat Misyjny" oraz broszury mające na celu informację i formację misyjną katolickich dziewcząt i chłopców.
 
 
POMOC DUCHOWA
 
Na pierwszym miejscu Dzieło stawia aspekt duchowy, czyli budowanie królestwa Bożego na ziemi - w dzieciach i poprzez dzieci. Dzieci niosą duchową pomoc przez: modlitwę, wyrzeczenia, świadectwo życia i dobre uczynki.
 
 
POMOC MATERIALNA
 
Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci jest przedłużeniem rąk Ojca Świętego. Za Jego pośrednictwem pomoc zebrana przez dzieci dociera do ich rówieśników, nawet tam gdzie żadna inna pomoc nie dochodzi. Ofiary przybierają różną formę:
 
1. Dzieci regularnie składają swój "grosik", jako owoc własnych wyrzeczeń.
2. Dzieci dzielą się częścią tego, co otrzymują z okazji Pierwszej Komunii Świętej, składając okolicznościowe koperty w misyjnym dniu Białego Tygodnia.
3. Dzieci zbierają ofiary od dorosłych, np. przy okazji kolędowania misyjnego.
4. Dzieci podejmują inicjatywy i realizują różne pomysły z myślą o misjach - np. rozprowadzając sianko na stół wigilijny, kredy i kadzidła w uroczystość Trzech Króli, itp.
 

FORMACJA DZIECI PDMD
 
Systematyczna formacja dzieci w naszej parafii dokonuje się poprzez:
· realizację programu formacyjnego
· przygotowanie w parafii obchodów z okazji Tygodnia Misyjnego, Misyjnego Dnia Dzieci, Kolędników Misyjnych
· podejmowanie zadań apostolskich w parafii i udział w nabożeństwach według roku liturgicznego
· czytanie "Świata Misyjnego"
· uczestnictwo w dniach formacji, spotkaniach i kongresach krajowych i diecezjalnych
 

ANIMACJA MISYJNA DZIECI
Aspekty pedagogiczno - wychowawcze.

Animacja misyjna dzieci w naszej parafii przebiega w kilku etapach:

I. Rozbudzenie wrażliwości misyjnej
Pierwszy etap formacji to uwrażliwienie dzieci na trudną sytuację ich małych braci i sióstr, którzy nie znają Chrystusa, którzy głodują, są wykorzystywani, często pozbawieni rodzin i podstawowych praw. Na tym etapie rozwijamy podstawowe przymioty dziecka, a zwłaszcza jego wrażliwość, uczuciowość i otwartość. Należy kształtować w nim postawę gotowości do przebaczenia, dzielenia się, skierowanie ku innym, postawę czynnej miłości. Tę wrażliwość można rozbudzić w jego relacjach z rówieśnikami i stopniowo wprowadzać w pole jego zainteresowań na potrzebujących pomocy braci.
 
II. Pogłębienie wiedzy religijnej
Drugi etap formacji to poznanie sytuacji we współczesnym świecie przy pomocy czasopism i publikacji misyjnych, wskazywanie na przyczyny głodu, chorób czy śmierci dzieci. Na tym etapie przekazujemy dziecku prawdę o jego obowiązku misyjnym i informujemy o sytuacji Kościoła w świecie. Uświadamiamy, że jest członkiem wielkiej rodziny Bożej, że na świecie jest wiele sióstr i braci w Chrystusie, którym powinien okazywać miłość. Informujemy o licznych potrzebach jego rodzeństwa w Chrystusie, o biedzie materialnej i duchowej rówieśników w krajach misyjnych. Okazją do tego typu informacji jest każda katecheza, ponieważ wszystkie tematy poruszane na katechezie mają zawsze aspekt misyjny.
 
III. Zaktywizowanie misyjne
Trzeci etap to mobilizowanie dzieci do działania na rzecz innych rówieśników na całym świecie. Pod wpływem poznanych prawd powinny wyrażać swoją solidarność z potrzebującymi poprzez konkretne gesty pomocy. Gestem braterskiej przyjaźni z dziećmi całego świata może być przeprowadzone nabożeństwo misyjne, misterium, jasełka misyjne, przedstawienie teatralne, loteria, kiermasz. Pomysłów może być wiele.
 
IV. Kształtowanie trwałej postawy otwartości na potrzeby Kościoła misyjnego
Nie wystarczy zadbać o to, aby dzieci jednorazowo włączyły się we współpracę misyjną. Konieczne jest wypracowanie w nich trwałej postawy otwartości na potrzeby Kościoła misyjnego, która wyrażałaby się w systematycznej ofiarności tak duchowej jak i materialnej na rzecz dzieci w krajach misyjnych. Troszczymy się o to, aby raz rozpalony ogień miłości do misji nigdy nie zgasł, włączając małych chrześcijan
w działalność PDMD.
 

PAPIESKIE DZIEŁO MISYJNE DZIECI, TO JAKBY OGROMNY CHÓR, UTWORZONY Z DZIECI CAŁEGO ŚWIATA, KTÓRE RAZEM ŚPIEWAJĄ BOGU SWOJE "OTO JESTEM".
JAN PAWEŁ II, 14 CZERWCA 2003R.
 

W naszej parafii działa Grupa Misyjna Dzieci - MISJONARZE MIŁOŚCI
Opiekunem Grupy  jest s. Monika.